Görmeyen var mıdır bilmiyorum, aksiyon filmlerinin en klişe sahnelerinden birisidir pimi çekilen el bombası ve sonrasındaki patlama sahneleri. Aksiyonun en yoğun olduğu an da bombanın patladığı değil, pimin çekilmeden önceki andır. Kaç kez izledik bu sahneyi?

Bu sabah Ankara'da yine bir bomba patladı, patlatıldı. Türkiye tarihin en büyük terör saldırısı gerçekleşti, yüze yakın insan hayatını kaybetti. 2003 yılında HSBC ve İngiliz Konsolosluğu saldırılarını hatırlıyorsunuzdur, ülkede yer yerinden oynamıştı. O saldırıların 3 katı oranında insan öldü bu sabah.

Hadi o soruyu da sorayım sıcağı sıcağına; o saldırılar kadar büyük etki, infial yarattı mı? Düşünün, yarattı mı?

Bomba patladı.

Bugün acı var, öfke var, endişe var, eleştiri var.

Ama dedim ya bomba patladıktan sonrası acı. Oysa biz o bombanın pimi çekilene kadar olan süreyi yaşadık. Görmeden, Duymandan, Konuşmadan!

Türkiye çok uzun bir süreyi Ergenekon, Balyoz tutuklamaları ile, yargılamaları ile geçirdi. Tüm gündemimiz bu davalar oldu. Eyvah ki eyvah, neler olmuş bu ülkede dedi anlatılanları duyanlar. Yıllarımızı kaybettik ülke olarak. Birçok insan da geleceğini. Ve hatta hayatını...

Sonra ne oldu?

Hiç, hiçbir şey olmadı. Devlet dedi ki bu bir kumpastır, herkes beraat etti. Biz bu davaya bakarken diğer tarafta neler oldu?  Cambaza bak durumunu yaşadık hep birlikte.

Fenerbahçe ile anılan şike davası da aynı şekilde olmadı mı? Yıllar gitti, hayatlar gitti. Sonra devlet yine dedi ki, yok bu da kumpasmış, aslında böyle bir şey yok.

Bu davalar ile ilgili fikrimizi söylerken de darbeci dediler bizim için. Darbe destekçisi dediler. Ne alakaysa?

Çok uzun yıllar boyunca birçok kesim cemaat yapılanmasına dikkat çekti. Cemaat yapılanmasının devlet için çok büyük tehlike arz ettiği anlatıldı. Tamam söyleyelim, anlattık. Bunu kim söylediyse başına gelmedik kalmadı. Hayatı kaydı adeta. Ama hükümet kendi deyimi ile cemaate "ne istediyse verdi"

Ve biz cemaat yapılanmasına dikkat derken küfredenler bir sabah dediler ki bu cemaat yapılanması ülkeyi ele geçirmiş, paralel bir devlet kurmuş. Gerçekten mi?

Sonra karşımıza bir barış süreci çıktı. Akil adamlar falan gelip anlattılar. Her anlatmaya çalışana dedik ki, teröristle barış süreci olmaz. Olmaz dedikçe "kardeş kanı mı aksın istiyorsun" dediler. Kimsenin kanı akmasın ama böyle bir süreç gelecekte çok daha büyük sıkıntılar yaşatır dedik. Bir barıştır tutturdular. Apo bile sayın oldu, o kadar yani.

Ve gün geldi dediler ki "teröristle pazarlık olmaz", "PKK terör örgütüdür"

Eeee, biz ne dedik?

Şam'da Emevi Camisi'nde namaz kılmak Türkiye'nin hedefi oldu bir dönem. Neden, niçin dedik, "sen anlamazsın, büyük devlet olmanın gereği budur" dediler.

Bu ülkeyi 13 yıldır aynı iktidar yönetiyor.

Hiç itiraz etmesinler, her istediklerini de yaptılar, o güce sahip oldular.

Sonuç ne? Nereye geldik?

Yıllarca içi boş davalar ile ülke allak bullak oldu.

Silahlı kuvvetler neredeyse lağvedildi.

Polis teşkilatı paralel süreç nedeni ile darmadağın oldu.

Hukuk perişan edildi. Onun hakimi, bunun savcısı dönemi yaşandı.

Terörist tarihindeki en güçlü döneme ulaştı.

Suriye'den içeriğini bilmediğimiz 2 milyon kişi halkın içine karıştı. Kimdir, nedir, necidir?7

Bir tane komşumuz kalmadı. Rusya kuzeyden sonra güneyde de komşumuz oldu.

Devletin elinde satacak birşey kalmadı.

Eğitim sistemi çorbaya döndü.

Basın susturuldu, korkutuldu, ve hatta dövüldü.

Vandallık önemli bir statü sebebi oldu.

Türk demek, bayrak demek suç oldu neredeyse. Bayramlar yalan oldu.

Apo sayın olurken Atatürk neredeyse düşman oldu.

Kürdistan diye bir şey oldu hayatımızda.

Belki de en önemlisi bizden, sizden diyerek ikiye ayrıldı ülke. Ya da başka bir deyişle taraf olanlar ve bertaraf olanlar diye bölündük.

Daha sayayım mı?

Siz bomba sadece bugün mü patladı sanıyorsunuz?

Bu ülke artık bombanın kendisidir...

 Pimi çekilmiş bir bomba!

Turgut Yüksekdağ / Twitter: @turgutyuksekdag