Karbürizasyon yaklaşık olarak 820 – 900 ° C sıcaklıklara ulaşarak kimyasal bileşimi üzerinde oynama yapılan çelik yapıların ani soğutma ve ardında yapılan temperleme işlemiyle çekirdeğin katılığını ve gücünü korurken aşınmaya dayanıklı bir yüzey üreten termokimyasal bir ısıl işlem türüdür. Karbürizasyon prosesi hem sıvı hem de gaz ortamında yapılabiliyor. Karbürizasyon fırını soğutma işlemleri ve farklı sebepler yüzünden farklı görevlerde faaliyet gösteriyor.

Karbürizasyon Prosesi Nasıl Gerçekleşir?

Karbon açısından zengindir. Ana metalin yüzeyinden karbon difüzyonu sayesinde tabana bakıldığı zaman çekirdeğe oranla daha sert ve aşınmaya dayanıklı bir tabaka elde etmek amaç olarak belirlendiğini görüyoruz. Atmosfere % 0.5-0.9 karbon bileşeni salgılanır. Gaz kompozisyonu ağırlıklı karbondan oluşur. Sıcaklığı sabit bir ortamda ani soğutma yaparak çekirdekte katı bir yapı olan martenzit & beynit yapısı oluşturmak başlıca bir hedeftir. Soğutma ortamı olarak özel ısıl işlem yağı kullanılarak malzemede meydana gelicek distorsiyonları en aza indirebilmek en önemli husustur. Temperleme işlemiyle ani soğutma sonrası meydana gelen aşırı sert yapıya süneklilik ve mukavemet kazandırılır.

Sektör olarak standartlarda veya müşteri özel şartlarında ortaya çıkan taban sertlik toleransları ve sertlik derinliklerine göre uygun prosesdataları set ediliyor. Oluşmuş karbon derinliği sıcaklık, zaman, kullanılan çelik türü ve ortamda aktif olan zengin atmosferin miktarına bağlı olarak değişim göstermektedir. Karbürizasyon prosesi ile 0,20 mm derinliklere kadar sertleştirme işlemi yapılabilmektedir.

İşlemin Avantajları Nelerdir?

Islah prosesine göre daha fazla aşınma direnci elde edilir. Islah prosesine göre daha fazla korozyon direnci de elde edilmektedir. Islah prosesine göre yorgunluk ömrünü iyileştiriyor. Yüksek sıcaklık uygulamaları için daha olumlu sonuçlar vermektedir.  Zayıf alaşımlı veya düz karbonlu çeliklerde daha iyi yüzey sertliği elde edilebilmektedir.

Düşük Basınçlı Sementasyon

LPC vakumlu fırınlarda düşük basınç ve yüksek sıcaklıklara maruz kalan hidrokarbon gazlardan yararlanarak gerçekleştirilen bir yüzey sertleştirme türüdür, işlemin sonucunda yumuşatılmış martensitten, sertleştirilmiş bir yüzey katmanı ve tok bir çekirdek haline gelir. İşlem, parçaların aşınma direncini arttırmak ve daha uzun yorulmasını sağlamak amacıyla faaliyete geçmiştir.