Korona virüsün hayatımızı tehdit etmeye başladığı ilk günden beri virüs ve etkileri kadar ekonomik etkilerini konuştuk. Bundan sonra çok çok daha fazla konuşacağımız da kesin.

Yaşadığımız tatsız süreçte net olarak gördük ki şirketlerin de hane halkının da zor zamanlar için bir birikimi yok. Herkes günlük yaşıyor, yaşamak zorunda kalıyor. Düşük gelir, yüksek giderler yanında hemen hemen herkes kredi sarmalına girmiş durumda.

Korona virüs ile ilgili ekonomik tedbirler kapsamındaki çözüm önerilerinin neredeyse tamamı kredi üzerine kurgulanmış durumda. Şirketlere, kişilere verilecek yeni krediler ile duran ekonomiyi canlandırma çabası var. Zaten borçlu durumdaki insanlar yeni borçlar ile önlerindeki yılları yeniden ipotek ediyorlar. Üstelik o yeni yılların ne zorluklar getireceğini hiç bilmeden.

Kredi demek borç demektir. Oysa kredi ve özellikle de kredi kartı çok pervasızca kullanılıyor. Ayağını yorganına göre uzat atasözünün çok uzağında kaldık hepimiz. Krediler, kredi kartları havada uçuşuyor. Tüm çözüm önerileri yeni krediler, borçlar barındırıyor.

Nasıl olacak peki böyle? Nasıl kurtulacağız borç sarmalından? Ne zaman kurtulacağız?

Dikkat ediyor musunuz hiç kimse kredinin bir borç olduğundan, bu durumdan kurtulunması gerektiğinden bahsetmiyor. Gelirimizin önemli bölümünü faiz olarak ödemeye devam edecek miyiz? Bu konu hiç bir zaman sorun olarak ortaya getirilmiyor.

Futbol kulüpleri özelinde baktığımızda herkesin yaşadığı bu sarmalı çok net olarak görebiliyoruz. Gelir - gider dengesini tutturamayan kulüpler aradaki farkı banka kredisi ile kapatmaya çalıştıkça daha da borçlandılar. Bugün gelinen noktada milyarlarca lira borcu olan kulüpler her yıl futbolcuya ödedikleri paraların kat kat fazlasını finans kuruluşlarına faiz olarak  ödüyorlar. Ve bundan kurtulmalarına neredeyse imkan yok. Hepimiz bu sarmalın içinde yuvarlanıp gidiyoruz.

Nasıl yaptı, kim yaptı bilmiyorum ama bu kredi işi, kredi kartı işi her zaman sevimli gösterildi, bir prestij meselesi olarak tutuldu.

Ama değil, bu borç, üstelik elimizdeki her şeyi kaybettirme riski olan borç.

Hayattaki öncelikli hedefimiz bu borç sarmalından kurtulmak olmalı.

Adını değiştirerek başlamak gerek belki de. Kredi gibi sevimli, prestijli isimlerden kurtularak başlayalım. Bunun adı borç kardeşim. Verdiklerini fazlası ile geri aldıkları borç. Bunu kabul edersek ilerlememiz daha kolay olacak.

Daha güzel yarınlar için önce faizden, krediden kurtulalım.

Ama daha da önce krediyi sevimli hale getirmekten vazgeçelim.

Kredi borçtur, faizi ile geri alınan borçtur.

Anlaştık mı?