Nüfusu az, yüzölçümü küçük ülkeler, spor kültürüyle Tokyo 2020'de Türkiye'ye fark attı. Hollanda, 10'u altın 36; Küba, 7'si altın 15; Macaristan, 6'sı altın 20; Polonya, 4'ü altın 14 madalya kazandı. Mültecilerle birlikte nüfusu 85 milyonu aşan Türkiye, 108 sporcu ile 13 madalya kazandı. 34 bin nüfuslu San Marino'nun 5 sporcusundan 3'ü kürsüye çıktı. İstiklal Marşımız sadece 2 kez çalınınca Türkiye, sıralamada 35. oldu. Tokyo'daki altın sayısı Yunanistan, Uganda, Ekvador, İsrail, Katar ve Kosova ile eşit olan Türkiye, olimpiyatlar tarihinde toplam 104 madalyaya ulaştı. ABD'nin Tokyo'da kazandığı madalya sayısı 113!
ÇOK DEĞİL ELİT SPORCU
Olimpiyata çok sporcu göndermenin başarı ölçüsü olmadığı, elit sporcularla temsil edilmenin daha önemli olduğu bir kez daha ortaya çıktı. İşi bilen yöneticilere sahip, sistemli çalışan federasyonların, doğru yatırımlarla daha başarılı olduğu kanıtlandı. ‘Düşüştekiler planlamalarını gözden geçirmeli' mesajı çıktı. Avrupa (hatta dünya) şampiyonalarındaki madalyaların sporcu ve antrenörlerimizi yanılttığı, bu derecelerin olimpiyata yetmediği ortaya çıktı. Unvanlı sporcularımızın çoğunun oyunlara iyi hazırlanmadığı görüldü. Diğer ülkelerin devşirme sporcuları madalyalar kazanırken bizim devşirmeler ya sakatlandı ya da nal topladı!
PİST VE HAVUZDA YOKUZ
Stat, salon, havuz, kort gibi tesislerden çok insana, öncelikle de sporcu eğitecek antrenörlere yatırım yapılması gerektiği kanıtlandı. Ana branş atletizmde sadece 3 bronzu olan Türkiye, 25 atletle gittiği Tokyo'da sıfır çekti. Eda Tuğsuz, Necati Er ve Ersu Şaşma genç oldukları için sevindirdi ama stattan, yaşları 19-25 arası olan onlarca şampiyon çıktı. Hindistan, tarihinin ilk olimpiyat altınını 23 yaşındaki ciritçi ile kazandı. 3 ana branştan yüzmeyi yönetenler ‘A barajlarıyla şu kadar kota aldık' diye algı operasyonu yaptı ama havuzda tur geçen olmadı! Bir yarı final, o da sporcu olmadığı için yüzüldü. Kulüpler ve antrenörler, kota yarışlarındaki derecelerin olimpiyatlarda yarı finale bile yetmediğinin farkına vardı.
TRT İŞKENCESİ
TRT spikerleri ve yorumcuları hamaset yapıp başarısızlıkları unutturmaya çalıştı. Yenilgilerin sorumlusu hakemler veya şanssızlıklardı. Minder sporları ve boksta ‘olimpik ruh' rafa kalktı; rakipler düşmandı. Bizimkiler kazanırken ders verdi, yenilirken ders almadı! Rıza ve Taha'nın bronz madalyalarına Rıza ve Taha'dan daha çok TRT sevindi! Eurosport'u olanlar oyunlardan keyif aldı.
MEDYA SINIFTA KALDI
Spiker ve futbol yorumcuları; ilk kez gördükleri sporların uzmanı oldu. Olimpiyatın ev sahibi açıklandığında bir yorumcunun “Kim bunlar, sporda ne başarısı var ya” diyerek salladığı Japonya, 27'si altın 58 madalya kazandı; 5 altınla Türkiye'nin ata sporu güreşin en başarılı ülkesi oldu. n Futboldaki başarısızlıklardan, yanlışlardan beslenen spor medyası için olimpiyat bir fırsattı. Ama 35'inciliğin perde arkasını araştırmak yerine (ya kolaya kaçtıkları için ya da bilinçli olarak) 13 madalyanın peşine takılmayı tercih ettiler.
GÜREŞTE DİP YAPTIK
1960'lardan bu yana gerileyen ata sporumuz artık madalya deposu değil. İyice dibe vuran, kota almakta bile zorlanılan (18'de 9) güreşte, sistemin baştan aşağı yenilenmesi gerekliliği ortaya çıktı. 1968 Mexico City'den itibaren 12 olimpiyatta kazandığımız altın sayısı sadece 8… San Marino'nun bile bronz aldığı Tokyo'daki genel güreş sıralamasında Macaristan, Kırgızistan, Hindistan, Ermenistan ve Nijerya bizi geçti, 17'nci olduk!
83 MADALYADAN 1’İ TÜRKİYE’NİN
Tokyo’da dağıtılan madalya sayısı 1.080. Bunlardan 13'ü ülkemize geldi. Bu; her 83 madalyadan 1'ini Türkiye'nin kazandığı anlamına geliyor. İlk 3'teki ülkelerin madalya kazanma oranı ise şöyle: ABD 9.5, Çin 12.2, Japonya 18.6
GÖZE BATANLAR
Mete Gazoz, Busenaz Sürmeneli, Buse Naz Çakıroğlu, Eray Şamdan, İlke Özyüksel, Eda Tuğsuz, Necati Er, Kadın Voleybol Milli Takımı
HAYAL KIRIKLIKLARI
Rıza Kayaalp, Taha Akgül, İbrahim Çolak, Ramil Guliyev, Serap Özçelik Arapoğlu, Nur Tatar, Yüzme Milli Takımı, Judo Milli Takımı.