Her zaman söylenen bir sözdür “bizi Amerika yönetiyor” sözü. Gerçekten Amerika’mı yönetiyor bu ülkeyi? Her gün ortaya çıkan bilmem ne baronları yönetiyor, paralel devlet yönetiyor, cemaatler yönetiyor, derin devlet yönetiyor, yönetiyor da yönetiyor. 11 yıllık iktidar bile “aslında ülkeyi paralel devlet yönetiyormuş” dediyse artık söylenecek söz kalmamış demektir.
Peki gerçekte kim yönetiyor?
Korku! Korku yönetiyor şu anda ülkeyi. Kimse sağlıklı düşünemiyor, sağlıklı değerlendirme yapamıyor.
Muhalif olduğunu düşündüğüm birçok kişinin dilinden duydum “AKP kazanmalı bu seçimi” cümlesini.
Neden?
Çünkü korkuyor, çünkü eğer AKP kazanamazsa herşey alt üst olacak, ekonomi perişan olacak, döviz fırlayacak. O zaman işlerin yolunda gitmesi için ne olması gerek; AKP’nin seçimi kazanması gerek. Ekonomik korku doğru tahlilin önüne geçiyor her zaman. Belki de gerçekten AKP kazanmalı ama bu yapılan hizmete, doğru tahlile dayandırılmıyor, ekonomik korku her şeyin önüne geçiyor.
11 yıllık bir hükümet için aslında ne kadar kötü bir performans bu. Seçimi kaybettiğiniz gün herşey alt üst olacak. O zaman şu anlama gelmiyor mu bu; ekonomi aslında felaket durumda.
Uzun süredir yazmıyorum, anlamaya, görmeye çalışıyorum.
İtiraf ediyorum, artık aklım durdu. Gerçek bir akıl tutulması yaşıyorum, belki de yaşıyoruz.
Herşeyi birbirine karıştırmış ve gitgide daha da baskıcı bir hale gelen bir hükümet var. Buna rağmen oylarını 1 puan bile artırmayı başaramayan, yani aslında kimseyi alternatif olduğuna ikna edemeyen muhalefet(ler) var. Ne kadar kötü, ne kadar acı, ne kadar vahim.
Kurtuluş savaşında herşeyi kaybetmiş bir ülke olarak çıktık.
Atatürk gibi Dünya’nın gördüğü en önemli liderlerden birini üstelik daha yapacağı çok iş varken, çok genç yaşta kaybettik.
İkinci Dünya Savaşı’nın müthiş yoksulluk yıllarını yaşadık.
Kaç tane darbe atlattık.
Ülkenin kan gölüne döndüğü yılları yaşadık, sokağa çıkamadığımız zamanları hatırlıyoruz bugün.
Depremlerle yerle bir olduk, canlar kaybettik.
Velhasıl çok düştük biz ve her defasında da ayağa kalkmasını bildik.
Ve hiçbir zaman bugünkü kadar korkmadık.
Açılan sandık sayısı kadar o sandıktaki korku oylarını da hesaplayabilsek keşke. Aslında diye başlayan cümlenin sonunda ekonomiye bir şey olmasın diye verilen oyları. Belki de en çok muhalefetten korkuyoruz, hiçbir şey yapamayacaklarına inandığımız için.
Ama elden gelen bir şey yok, borçlar, krediler, anlaşmalar, işbirliği çalışmaları, distribütörlükler hepsi sağlıklı bir ekonomi istiyor, para istiyor. Geriye baktığımızda şunu görüyoruz ki; korku, ekonomik korku hayatımızın her anında.
Ne demişti Mehmet Akif;
Ulusun, Korkma!!!
Kime demişti?
Turgut Yüksekdağ / Twitter: @turgutyuksekdag