Bu ayın en karakteristik özelliği yağmurlar. Bu dönemde yağan yağmurların özel bir ismi bile var “kırkikindi yağmurları”. Kırkikindi, İç ve Doğu Anadolu'da, ilkbahar ve yaz aylarında öğleden sonra, ikindi saatlerinde görülen konveksiyonel yağışlara halk arasında verilen isimdir. Bu yağışlara, genelde ikindi vakti başladığı ve 40 gün yağdığına inanıldığı için kırk gün, ikindi vakti yağan yağışlar anlamında “Kırkikindi yağışları” denmiştir.
Tam da burada kelime anlamından çok tarihteki anlamından bahsetmek gerekiyor. Selçuklu Devleti, Türkleri İslam dünyasının lideri konumuna getiren bir devlet olma özelliğini taşımasının yanı sıra kültürünün zenginliğiyle de bilinir. Bunlardan birisi de kırkikindi yani Nisan yağmuru inanışıdır. Nisan ayı geldiğinde herkes dışarıda boş bir kap bırakır, yağan yağmurların içini doldurmasını beklermiş. Bu kaplara ‘’nisan tası ‘’ denirmiş. Topladıkları bu yağmur sularını hastalara şifa olsun diye yemeklerine katıp yedirirlermiş. Kimileri ise bu suyla yıkanıp şifa beklermiş. Saçları uzamayanlar kadınlar saçlarına sürermiş. Geçmişten gelen bu gelenek İç Anadolu’nun bazı yerlerinde yaşatılmaya devam ederken bazı yerlerinde ise hiç bilinmiyor. Selçuklu Devleti’nin başkenti olan Konya da bu gelenek herkes tarafından biliniyor.
Bu inanışın doğruluğunu belgeleyen bilimsel bir çalışma henüz yapılabilmiş değil. Yani hiç bir bilimsel dayanağı yok. Bildiğimiz başka bir şey ise günümüzde bu geleneğinin devam ettirilmesinin zor olduğudur. Havaya karışan egzoz dumanları, florlu ve hidrokarbonlu gazlar ozon tabakasını inceltmekle kalmayıp yağmur sularına karışıyor. Haliyle İstanbul gibi büyük ve kalabalık metropollerde yaşayanlar için pek mümkün görünmese de havası temiz, yeşili bol sanayileşmenin de az olduğu bölgelerde yaşayanlar için bulunmaz bir nimet olabilir.